امام (ع) در شهر طوس به شهادت رسيد و چنان كه خود پيش بيني و سفارش كرده بود ، آن حضرت را در نقطه اي از سناباد كه بعدها «مشهد الرضا» نام گرفت ، به خاك سپردند.

گويا چنين مقدر بود تا فرزندي از نسل پيامبر اكرم (ع) و امامي از ائمه اثني عشر (ع) ، در سرزميني دور از «مدينه الرسول» به شهادت رسد ، تا مرقد نورانيش ، قلب ميليونها موحد دلباخته را متوجه كوثر زلال ولايت كند و بارگاهش در سرزمين پهناور اهل محبت و ولايت ، مأمن دلهاي رميده و آهوان پناهجويي باشد كه از صياد عصيان گريخته و به دامان ولي خدا ، پناهنده شده و خواهند شد.

سلام بر او آنگاه كه تولد يافت و آن زمان كه مظلومانه و دور از خاندان به شهادت رسيد و آن روز كه در اوج شكوه و عظمت ، گام بر صحنة رستاخيز گذارد و چون آفتاب ، جان شيعيانش را نور اميد بخشد.

برگرفته از کتاب امام علی بن موسی الرضا(ع)، منادی توحید و امامت، پژوهش:گروه تاریخ اسلام، نگارش:محمد جواد معینی و احمد ترابی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: